Գիրումիր

«Եթե Երևանը ձեռնարկի ԵԱՏՄ իրավունքին հակասող քայլեր, ինչը, կարծում ենք, տեղի չի ունենա, կխախտի ԵԱՏՄ-ի մասին պայմանագիրը: Մենք ունենք անհրաժեշտ միջազգային-իրավական մեխանիզմներ միության մնացած անդամ պետությունների շահերը պաշտպանելու համար»,- ասել է ՌԴ ԱԳՆ ԱՊՀ երկրների առաջին դեպարտամենտի տնօրեն Միքայել Աղասանդյանը։ Նա նաև շեշտել է, որ Հայաստանը հրապարակավ կամ երկկողմ շփումների ընթացքում երբեք չի հայտարարել պայմանագրից դուրս գալու մտադրության մասին:

Մշակույթ » Գիրումիր

Կարմիր արցունքներ

09.04.2024| 19:03

Հայրենի՛ք, էլ արալեզ չեմ, սովորական շուն եմ հիմա, որ կողմից էլ վերքդ լիզեմ՝ ավելի պիտի մրմռա...
Թող ոչ ոք հրաշքն այս աներկրային շնորհ չհամարի

21.03.2024| 17:02

Փոթորիկներից բզկտված մի առագաստ, ամեհի ջրերում մոլորված մի ղեկ, աննավապետ ընթացք, որ յուրաքանչյուր պահի կարող է ընդհատվել խութերին բախվելիս...
Ո՞վ է տեսել

16.03.2024| 22:59

Ո՞վ է տեսել արցունքները ժամանակի, երբ լացում է ճամփա ընկած հողի վրա: Մի օր, գուցե երազաթափ մի կիրակի, մենք հայտնվենք ժամանակի կապույտ դռան...
Թշնամու լեզուն

14.03.2024| 20:04

Թշնամու լեզուն դավի լեզու է` նախճիրի կոչող, կամքեր բռնացող, երկիր թալանող, սրբարան պղծող, տներ ավերող, տաճար խորտակող...
Փնտրում եմ հեքիաթս կորցրած

12.03.2024| 22:13

Աշխարհը փոքրիկ էր ու կոկիկ, ամեն բան՝ իր տեղում, բնական, մի հայր էր, մի մայր էր, մի երկինք, մի Երկիր՝ ամպախոհ, իսկական...
Չբանաստեղծություն

10.03.2024| 21:19

Հենվում եմ անցյալի վրա՝ հերոսներ խոնարհ, մի փշուր հաց ու մի ափ ջուր: Ոտքերս խրվում են կեղտի մեջ, երբ ուզում եմ ներկա ժամանակ կերտել...
Սա ցնո՞րք է արդյոք, թե՞ մղձավանջ

08.03.2024| 22:00

Ես համրաքայլ, տխուր հեռանում եմ հաղթանակից նախկին, որ սակարկվեց․ գլխիկոր եմ․ կամա՜ց մոռանում եմ, թե անցյալը ինչպես տեղում դոփեց...
Սև քառակուսի

06.03.2024| 14:10

Ի սկզբանե թուղթն էր՝ սպիտակ, և թանաքը՝ սև: Բայց դա չէր խանգարում, որ բառերը լինեն գույնզգույն...
Քաղաքական մոլլաների խրախճանքը

03.03.2024| 16:07

Արյունոտված հողս հիմա՝ նողկանքի մեջ գիշեր ու զօր, խուլ տնքում է ենիչերու ոտքերի տակ ահասարսուռ...
Արցախի համար նահատակված մեր քաջերի հիշատակին

01.03.2024| 23:01

Ախ՛, այստեղ ինչքան կակաչ կա կարմիր, դյութեղ ու թովի՜չ, պայծա՜ռ, հուրհրա՜ն, շոյում է նրանց մեղմորեն քամին՝ չքնաղ ու լուսեղ բարձունքի վրա...